Dert (2011) Şiiri - Mustafa Gözel 2

Bir dertli bilirim,
Omuzlarında cihânı taşır gibi bir hâli vardı
Durmadan koşardı, sanırsın soluk bile almazdı

Oysa herkes gibi bir adamdı, kimseden ayrı durmazdı
Bir rüya görüyordu belli ki, şakaklarında gecenin izleri vardı

Avuçları hep açık, durmadan ağlardı
Avuçlarında keder vardı, kalbine sığmazdı

Bir dertli bilirim, uyumazdı geceleri,
Çoktan uykuya kesmiş gibiydı hayatı,
Toprak bürümüş gibi ruhunu, cansız bir hâli vardı

Konuşurdu, ama anlatmazdı
Bazen ansızın susar, öyle duraksardı
Dolardı gözleri, saklayamazdı

Koştuğu yer belliydi, kimseyi görmüyordu gözleri
Menzilde O vardı, parlıyordu göz bebekleri,
O’nun nurundandı.

Bir dertli bilirim, derdi göz bebeklerinde kaldı
Avucunda, kalbine sığdıramadığı bir keder vardı.
Bir dertli bilirim, derdi avuçlarında kaldı.