Kahredip kızdıkça böyle yaşama
Yaşamak güzeldir bilmeli dersin
Sen kafanı takma döktüğün yaşa
İnsan göz yaşını silmeli dersin
Bu ülke bu vatan insanlar bizim
Gördükçe hayatı, değişti yüzüm
Binlerce kötülük görürde gözüm
İyilikten yana olmalı dersin
Her günümü yedi gurbet ocağı
Ne asmayı buldum ne üzüm bağı
Bana çok uzaktır amma Kafdağı
İlimi, irfanı almalı dersin
Tadı tuzu yok ki yediğim aşın
Dertten kurtulmadı bedenim başım
Ağlarım günlerdir çatılırda kaşım
İnsanların yüzü gülmeli dersin
Dünya düzeninde bende bir candım
Yıllardır fakirlik içinde yandım
Çok yaşa diyeni dostumdur sandım
Güvenilir dostu bulmalı dersin
Kolaydır konuşmak ayağın yerde
Elim kolun bağlı yüreğim serde
Başımı sokmuşum binlerce derde
İnsan sükûnetli kalmalı dersin
Yıllarca aradım bir küçük sevgi
Ne aşk bulabildim nede bir ilgi
Benim tek kazancım oldu yenilgi
Bu derdi ikiye bölmeli dersin
Yalana, dolana olmuyor meylim
Soğuktan tutmuyor kalemi elim
Necati'yim ben bir şair değilim
Âşıklar sazını çalmalı dersin
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 2.12.2007 01:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!