Dersin..! Şiiri - Münevver Düver

El ele tutuştuğumuz, göz göze bakıştığımız
Bazen barışıp, bazen de kavga edip atıştığımız
Birbirimize kırılıp da intihara kalktığımız
Günleri hatırlayıp ne mutluyduk dersin

Ayrılığımıza bakıp da ağladığımda
İç çekip de yüreğini dağladığında
Beni sevip de bana bağlandığında
Olanlara isyan edip seviyordum dersin

İyi kötü, günler geçmişti
Şu deli gönlüm, ne çare seni seçmişti
Seninde kalbin beni sevmiş beni istemişti
Diyerek yarınlara ağlarım dersin

İşte kaybettim servetimi, ne büyük eksikmiş
Meğer o beni, deliler gibi sevmiş
Bırakıp gidince ayrılık neymiş, gör demiş
Kaderine lanet etmiş, en büyük eşek benmişim dersin

Aklın başına geldiğinde beni arar da bulamazsın
Çevrene dönüp, alık alık düşünceyle bakarsın
Geçmişi düşünüp, yaptıklarına için için yanarsın
Kendine lanet edip, ne pişmanım dersin

15/8/2000-Saat 15.18
Seyhan ADANA

GÜNEYİN KIZI

Sevgili sekreterimiz Ayşe` ye hediyemdir.