Dersimiz Bitince Şiiri - Sercan Burus

aralıktaydı
cumartesiydi
karanlık gecenin kenarındaydı
polatlı garında şafak yüzü dört çocuk
geçen tren ışıkları atlıyor yüreklerinde
yüzleri camdandı aynadan
sırçadan dökülmüş gümüştendi resimleri
yakalarında soğuklar ölmüştü
nasıl söylersek söyleyelim güzel oluyordu
bulutsuz geceleri kan tutardı
duvarlar kadifedendi biçilmiş bakırdan
uzun gündüzler çizerdik akasya yapraklarına
küçük kent sürgünüydük
denizler uzaktı gökler yakın
gün olur başaklar içimizde boy atardı
saksılar delinirdi yaban otlarından