Dersimin mazlum insanı
Çok çekti ağadan,beyden
Yıllarca acıdı canı
Zalim, zorba derebeyden
Beyler istemedi yolu
Köprü, okul, karakolu
Yaşadılar dolu, dolu
Saygı gördüler her yerden
Uyutuldu cehaletle
Eski töreyle, adetle
Gün geçirdi sefaletle
Vurgun, talanın elinden
Boynu bükük eli bağlı
Yüreği yaralı, dağlı
Yaşantısı orta çağlı
Mahrum edildi her şeyden
Kapısında morabaydı
Yediği darı, arpaydı
Üstünde yırtık urbaydı
Yama, yama üzerinden
Ozan Doğan Can Baba
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta