Yürüyordum ve hep yürüdüm
tomurcuk açan sokaklarda
içimdeki aşkı arıyordum
yürek yangın her yanım ateş
yangınlar içinde yürüyordum
titrek lambaların ışıltısı korkutmuyordu
ve hiç aldırmadım sokağa düşen gölgeleri
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta