araratın doruğundan düşlüyorum seni
karşı yamaç sis ve pus içinde
arada bir belirir gibisin duman gören gözlerimde
bir zamanlar kan ve gözyaşıydın
bir zamanlar sefil perişan
bir adın dersimdi bir adın geliyé zilan
bir adın ronahi bir adın beritan
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta