DERSİM
Dersim’e vardım hüzün yağarken.
Munzur’un otağı suyla çağlarken.
Yalın ayaklı çocuklar ağlarken.
Kapandı gözlerim umut yanarken.
Dersim’im ağlama beni ağlatma.
Dağlarında gün gelir sümbüller biter.
Dersim’im ağlama beni ağlatma.
Bağlarında gün gelir ocaklar tüter.
Çobanın ölmez köylerin yanmaz.
Kirvem sıcak bir çay içer o vakit.
Kesilmez ağacın yanmaz ozanın.
Kirvem keyif cigarası sarar o vakit.
Dersim ağlama kara bağlama.
Güzel günlerin olacak daha.
Bu kitapsızlık elbette biter.
Kirvemin yüzü mutlak gülecek….
Dersim halkına saygılarımla…….
Şiir: Raşit ER
Mehmet Raşit ErKayıt Tarihi : 7.4.2009 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aman aman oy aman dağlar alev,alev
Taş taş üzerinde kalmadı evler virane
Ehl-i Beyt soyunu acı,keder aldı yine
Munzur ağlıyor Dersim sanki Kerbela
Vay aman aman bağrı yanık Dersimin
Melul melul meleşiyor koyun,kuzuları
Aman oy aman dağ,taş,toprak yanıyor
Yılanlar,çiyanlar yaslı.Pertek,Hozat yaralı.
Munzur ağlıyor derdi ciğerleri dağlıyor
Uğruna nice ağıtlar yakılan yaralı Dersime
Kurşunlar yağıyor cana genç,yaşlı demiyor
Kürtler dağlara dağlara umut kızıl dağlarda
Aman oy bırakın haykırayım tüm katillere
Alpdoğana,Gökçene ferman yazn ellere
Yıllar geçsede niyet aynı,zihniyet aynı
Gözyaşlarım pınar oldu akıyor Dersime
Sene bin dokuz yüz otuz sekizde,bir gün
Bey,paşa,ağalar toplanmışlar Çankayada
Büyük katliyama bir kanun hazırlamışlar
Dersime deTunceli demişler öğünmüşler.
Aman dostlar vurdular,astılar,doymadılar
Sene iki bin dokuz ne değişti pirim,pirim
Tam yeridir,söyle,söyle garip Çobanoğlu
Oy barışın haikatı dillerde kine döndü yine.
Oy Dersim ateş altında Dersim alev, alev
Seyit Rıza Heseyiniyle darağacında asılı
Zalimler bakmadılar onun yaşına,başına
“Kerbela evladıyım,boyun eymem ”diyen pirimize.
15.11.2009
Yıldırım
Mehmet Çobanoğlu
TÜM YORUMLAR (1)