Dersim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Aman aman oy aman dağlar alev, alev
Taş taş üzerinde kalmadı evler virane
Ehl-i Beyt soyunu acı, keder aldı yine
Munzur ağlıyor Dersim sanki Kerbela

Vay aman aman bağrı yanık Dersim'in
Melul melul meleşiyor koyun, kuzuları
Aman oy aman dağ, taş, toprak yanıyor
Yılanlar, çıyanlar yaslı. Pertek, Hozat yaralı.

Munzur ağlıyor derdi ciğerleri dağlıyor
Uğruna nice ağıtlar yakılan yaralı Dersim'e
Kurşunlar yağıyor cana. Genç, yaşlı demiyor
Kürtler dağlara dağlara umut kızıl dağlarda

Aman oy bırakın haykırayım tüm katillere
Alpdoğan’a, Gökçen’e ferman yazan ellere
Yıllar geçse de niyet aynı ,zihniyet aynı
Gözyaşlarım pınar oldu akıyor Dersim'e

Sene bin dokuz yüz otuz sekiz de, bir gün
Bey, paşa,ağalar toplanmışlar Çankaya'da
Büyük katliama bir kanun hazırlamışlar
Dersim’e de “Tunceli” demişler öğünmüşler.

Aman dostlar vurdular, astılar, doymadılar
Sene iki bin dokuz ne değişti pirim-pirim
Tam yeridir, söyle,söyle garip Çobanoğlu
Oy barışın hakikatı dillerde kine döndü yine.

Oy Dersim ateş altında Dersim alev, alev
Seyit Rıza Heseyin’iyle darağacında asılı
Zalimler bakmadılar onun yaşına, başına
“Kerbela evladıyım, boyun eğmem ”diyen pirimize.


15.11.2009
Yıldırım