Dermeli... Şiiri - Mehmet Şahan

Gönlünü ebedi sarmak isteyen,
Yürekten tutacak eli dermeli…
Özünde edebi sermek isteyen,
Ar’ından susacak dili dermeli…

Dalında keşfedip nurlu ahengi
Bağrında neşredip surlu mihengi!
Dikenle haşredip her türlü rengi,
Bağından açacak gülü dermeli…

Ezansız akseden sesi duymadan,
İzansız nükseden nefse uymadan!
Mekânsız Anka’yı bulup aymadan,
Dağından aşacak yolu dermeli…

Yürek petek olsun diller de arı,
Çiçeklere konup sormasın karı!
Hakkın kelamından alıp nektarı,
Kovandan taşacak balı dermeli…

Ağzında nefesi verip aldıkça,
Göğsünde kafesi inip kalktıkça,
Yürekte can sesi ateş yaktıkça,
Kulundan coşacak halı dermeli…

Dikkat et Şahan’ım haddini aşma,
Kıble kulun kalbi, bil; ondan şaşma!
Hak yol Hakk’ındır, ters yola düşme
Yolundan koşacak kulu dermeli…