Kayarken yırtınca gökleri yıldız,
Gördün de ahtın da durmadın gönül.
Gençlik sevdasında sevdiğin o kız,
Yâr olur mu diye sormadın gönül?
Bulutlar ardında görünce ayı,
Bu yüzden gerildi sevdanın yayı.
Sen ki kâder bilmez bir kabadayı,
Birazcık insaflı vurmadın gönül.
Tane tane sayıp döktün yıldızı,
Yıldız sayısınca içtin kımızı.
Geçince kendinden başladı sızı,
Düşe kalka gittim görmedin gönül.
Sevgiden aldığın o tatlı gazap,
Bade olup girdi özüne kezzap.
Verince Nilüfer yangını âzap,
Yarama merhemi sürmedin gönül.
Sarıldı sevdaya Eyüp’ün seri,
Bir ileri gitti bir adım geri.
Yılların sinemde kalan eseri,
Dermedi dalından gülünü gönül.
Eyüp Şahan
Ankara 28.11.2012
Kayıt Tarihi : 16.1.2013 22:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!