Bütün benliğimi sarmış varlığın, ama yinede tek başımayım.
Hiçbir şey istemiyorum artık, bundan sonra hatıralarımla yaşacağım.
Beraber gittiğimiz yerleri dolaşayım istedim, yanımda yalnızlığım.
Sormadan seninle gittiğimiz kır kahvesine götürdü beni, anılarım.
Hatırlarsan, derme çatma ağaç dallarından yapılmış,
Sadece ikimizin mabedi gibi, herkesten uzakta kalmış,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta