Gerçek bir aşktı bu bendeki,
Anlamsız bir leke bu tendeki;
Leke dediğin; bıraktığın iz senin bendeki.
Planın dışında; kalbim durdu, o sendeki.
Daldım gittim hayallere,
Eriştim kalbimdeki yerine.
Ne zaman bu beyin seni düşünse,
İster ki; değsin ellerim ellerine.
Zihnim durdu az önce,
İmkansız olduğunu öğrenince;
Seni görmediğim her an,
Çalıyor içimde inceden bir keman.
Mutlu olmak için,
Sensin bana tek lazım olan.
Zaten bu dünyada en mesûd olan,
Altın oranlı yüzünü,
Döndürsen bu deliye,
O güzel gülüşünü,
Yapsan dalga geçercesine.
Kabulümdür,
Yeter ki gül yüzüme bir kere.
Geçiriyor geceleri ağaçlar,
Gündüzleri beklemekle.
Geçiriyor gündüzleri çakallar,
Geceleri beklemekle.
Ağaçlar, aç kalınca ışığa,
Sanırsın ki seviyorum ben başkasını,
Bana karşı kullanma şu kaş kasını.
Söylüyorum sana yok öyle bir şey,
Düşür şu kafamdaki yalancı şapkasını.
Gökyüzündeki yıldızlar,
Nasıl da parıldarlar geceleri.
Yanımdaki şeytanlar,
Sevdirir bana sensizliği.
Ama bilmezler ki,
Sensizliğin bana getireceği bensizliği.
Karanlıktan kaçarken yalnızlığa tutuldum
Sırtımla baş başa kaldığım her yatı
Kadere olan sorgumu dehlizlerinden çıkarmakta
Zamanın akışı ne idi bilmeden sürüp giden bir yaşantı
Her zerremi bir cehenneme kapatmakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!