Dermanim
Uykuluyum,
Yorgun, Düşmüş Bedenim.
Bir Çareydi Gülüşün.
Çağırır durur apansiz hastalığım.
Kehribar da neymiş yanında.
Rehaveti çöktü içime.
Heterojen karışımdı duygularım,
Kemale erdiremedi tutamadığın ellerimde
Doygun dörtlüklerde açabildim kendimi,
Masada açık duran kitaptı oysa benliğim
Harfleri karıştı kendi kendine.
Düzen getirir gözlerin gözlerime değince.
Pır pır eder durur gönlüm,
Hepsinde de sade sadece senle.
Sular aksın dursun dinlendirircesine.
Nefes alsın ciğerlerim artık kendi isteyince.
Kalp gözüyle gördürsün ahenginde.
Bıktırmasın hayat vereceği huzurunca.
(Serdar Faruk ALTIN 17.04.2017)
Serdar Faruk AltınKayıt Tarihi : 20.1.2018 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!