Dermân Olursun! Şiiri - Mehmet İslami

Derdimi âşkeden dermânı ile
Göndermiştir, nasıl orman olursun?
Sen; çekerken onca cefâ-yı çile
Nasıl bu meydanda harman olursun?

Âdem babamızla tevellüt eden
Habibi zişânla ukbaya giden
Yüce İslâma dal ol sahabiden
Âleme ilânı ferman olursun

Ne etsen ne yapsan sonu ölümdür
Çırpınıp didinmek nefse zulümdür
Turap parça, parça, bölüm, bölümdür
Bir gün toprak gibi karman olursun

Gönülden gönüle bir yol var gizli
Bu yol senli-benli değildir, bizli
Güller döşelidir zannetme tozlu
Seyrettiğin zaman şarman olursun

Dinle sen İSLÂMİ; diyeni dinle
Divâna çıkılmaz ihtiras kinle
İttibâ ettiğin her an seninle
Galfet sarmalına derman olursun