Derman Ol Şiiri - Ayşe Uysal

Ağlayamıyorum...
Gözlerim bana küskün
Yüreğim ağlıyor, susturamıyorum
Ne diller döktüm,teselli olmuyor
Olmadı,kızdım,bağırdım dinletemedim
Ne yapsam olmuyor şaşkınım artık

Yaklaşmak istedikçe uzaklaştırdın
Sevilmek istedikçe
Kendinden nefret ettirdin
Ah deli gönül görmezmisin bunları

Uslan akıllan,kendine gel
Bırak sevdiğin gidiyorsa gitsin
Dönerse senindir
Dönmezse zaten
Hiç senin olmamış demektir

Bırak bırak bırak....
Hem kendini hemde onu acıtma
Sakinleş sakinleş sakinleş...
Aklından geçenleri söylemek yerine
Yüreğinle konuş
Sakinleş sakinleş sakinleş...

Bırak ruhun uçsun...
kendi yolunu bulsun...
Kafese kapama bırak uçsun
Zamanı düşünme bırak

Nasıl bir kaderdir bu allahım
Nasıl bir imtihan
Ne oldu sana...
kendine gel...kendine gel...

Ey deli gönül
Seni anlatacak kelimeler tükendi
Ben tükendim...
Yüreğim tükendi...
Bedenim iflas etti
Ruhum savaş veriyor
Bırak ruhum beni,
Bana acı...

Dayanamıyor bedenim görmüyormusun
Beni parça parça öldürüyorsun
Körmüsün kör kör...
Yandım yandım yandım...
Şu dünyada gine yalnız kaldım
Artık susuyorum...

Ey Rabbim bana yardım et
Dermansız derde düştüm
Derdimin dermanı sende
Bana deva ol yardan

Kaldır yeniden ayağa
Küçüldüm nokta oldum
Eridim damla oldum
sana geldim dermanım ol
Derman ol yaradan
Şifa ver bana,şifa ver yarama