Derman Kalmadı Ruhumda

Üç günlük değildi benim sevdam
ya da aylık,haftalık
gerçekti benim sevdam
dimdik ayaktaydı

Ama senin sevdan
benimki kadar güçlü değilmiş
duramadın karşımda
tutamadın
ellerimden
yüreğimden
ruhumdan
anlayamadın
anlamak istemedin
incitanem

Hoyratça savuruyor acım
sürüklüyor nedenlere sokuyor
keşkelerin içine bırakıyor
bilmeceler koyuyor önüme
çaresizce ümitsizce terkediyor
beni
hiç acımıyor

Aşk acısını on yedi
sene öncede çektim
yeminliydim aşka,sevgiye
çıktın bir güneş gibi karşıma
aşkın aktı
yerleşti
kilitlendi
yeşerdi yüreğimde

Şimdi ise
geceyi bıraktın emanet
aşkıma kıydın
anahtarı attın bilinmeze
kuruttun yeşillerimi
çaresizliğin koynuna attın

Benim baktığım pencere
okadar güzeldi gün gibi
aydınlık
rahat
mutlu
huzurlu
aşk ile doluydu
görmedin görmek istemedin
belkide
kum gibi ezip geçtin
sustun yine
beni bir başıma bıraktın
annem gibi
babam gibi
dostlarım gibi
arkadaşlarım gibi
yaşarken ölümü tattırdın

Hiç biri yakmadı canımı bu kadar
aldırmadım çoğuna
her düştüğümde kalktım ayağa
ama bu sefer kalkamıyorum
DERMAN KALMADI RUHUMDA....