Çok yorgunum hayat bırak yakamı
Seni taşıyacak gücüm kalmadı
Vurdun hep başımı taştan taşlara
Kesildi takatim derman kalmadı
Banamıydı bilmem hep senin kastın
Küçük yaştan beri yollarım kestin
Yükün ağır geldi gayrı ben taştım
Kesildi takatim derman kalmadı
Kimilerin yaşatırsın umarsız
Kimilerin gezdirirsin yararsız
Adalet görmedim sende imansız
Kesildi takatim derman kalmadı
Zalimlere sürdürürsün sefayı
Garibanlar görmez senden vefayı
İnsana sen yedirirsin kafayı
Kesildi takatim derman kalmadı
Bıkmışım dert ile bıkmışım gamdan
Neden vaz geçmezsin bilmem ki benden
Elimde değil ki kurtulam senden
Kesildi takatim derman kalmadı
Kimisine hayat cennettir gördüm
Benim yollarıma hep duvar ördün
Beni sen görmedin san ki sen kördün
Kesildi takatim derman kalmadı
Sen hayat değildin başa belaydın
Ellere ak iken bana karaydın
Bir mühlet vermedin bende güleydim
Kesildi takatim derman kalmadı
Hep direndim durdum sense düşürdün
Sabır sabır dedim sabrım taşırdın
Tahammül koymadın artık taşırdın
Kesildi takatim derman kalmadı
Hayat çile imiş süründüm durdum
Yaşamdan soğuttun sen beni yordun
Ben çekemedikçe üstüne koydun
Kesildi takatim derman kalmadı
Bela olma yetti artık canıma
Her gün zehir kattın benim kanıma
Ettiğin kalır mı senin yanına
Kesildi takatim derman kalmadı
Senin yaptıkların bilmem şakamı
Aşık İlyas der ki bırak yakamı
Dayanacak bende güç bırakmadın
Kesildi takatim derman kalmadı
Kayıt Tarihi : 16.6.2025 02:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!