Derman Kalmadı Şiiri - Mustafa Hamiş

Bir ah çeksem içim dökülür,
Yaşadığım acılara belim bükülür,
Geçen yıllarım bana üzülür,
Vallahi dizimde derman kalmadı.

Günler aylar seneler gelip geçti,
Çaresi olmayan dertler beni seçti,
Izdırabımı anlamayan kader ikiye biçti,
Vallahi dizimde derman kalmadı.

Elimi uzattığım her şey kırıldı,
Evim barkım her şeyim yıkıldı,
İçimde yaşattığım sevgi sıkıldı
Vallahi dizimde derman kalmadı.

Gittiğim yerde dert bırakmadı yakamı,
Arkama bakıp ağlattım anamı,
Saram dedim saramadım yaramı,
Vallahi dizimde derman kalmadı.

Dönüp baktım yaşadığım güne ağlanır,
Yurdumda yuvamda karalar bağlanır,
İçimdeki dertler mahşere saklanır,
Vallahi dizimde derman kalmadı.

Dokunma mustafa'ya içi dağlanır,
Bir gün gelir geçer onada ağlanır,
Boynuna takılan ipler yağlanır,
Vallahi dizimde derman kalmadı.

13.01.2013