Derman Ararım Şiiri - Bekir Alim

Bir ilkbahar günü sabah erkenden
Derman arar iken iz bulduk bir iz
Bu dertten bu defa kurtulak derken
Sarardı yaprağım soldu gül beniz

Girdim hastaneye dar bir köşeden
Dediler sıra al Kardiyolojiden
Bıktım ben usandım zaten her şeyden
Gün güne hep böyle tükenmekteyiz

Doktor gelip sordu dedi neyin var
Yar dedi içimde yaram var kanar
Birkaç tahlil sürdü haftalar aylar
Gam yükü misali oldum bir deniz

Gelir miydik acep kalmasak zorda
Dediler ki Doktor Bülent var bur da
Anlatım derdimi hele bir sor da
Allah'tan bir umut beklemekteyiz

Umudum tükenip düşmeden suya
Sonuçları aldım girdim odaya
Baktı göz ucuyla şans talih buya
Git dedi sıran var dur bekle biraz

Doktor dedim sıra bende bak hele
Ezilip büzülme kafası kele
Okurlar canına verirsem ele
Sataştık söz ile söyledik kem söz

Vardım başhekime dedi derdin ne
Nasıl güven olur böyle hekime
Zabıt tut hekim bey şikâyetime
Ciğer pare pare yanarım köz köz

Anlattım arada geçen lafları
Kalmamış ki dedim ar namus arı
Görmüyor gerçeği tüm olanları
Düzelmeli bunlar bozulmadan öz

Sekreter hanıma saldı başhekim
Hastam yok yanımda yalnız ve tekim
Doktor İsmail'e dedi tel çekim
Öyle saf asil ki öyle tertemiz

Sitemkâr Âlim der. Söyledim doldu
Hak ettin sen dedim renk benzi soldu
İşim bitti amma gün akşam oldu
Dağlar engel olmaz yol olursa düz

27.05.2004 PERŞEMBE