Derlerde İnanmazdım

Güneyde bir kentin ilçesini
sevip özleyeceksin deselerdi
inanmazdım
haklıymışlar meğerse
ben o ilçeye nasılda bağlanmışım
kelle baça yediğimiz kebapçı
alış veriş ettiğimiz pazar
senin tütün aldığın dükkan
yavaş git dediğim evimizin virajlı yolları
derenin kenarındaki ceviz ağacı
altında kıyılan nikahımız
masada roka kesijimiz
alel acele senin hale götürüşün
yarım balkonumuzda kahvaltı edişimiz
zeytinliKten gelen işçi sesleri
geceleri çılgınca yağan yağmur
çatıdaki damla tıkırtıları
sobanın keyifli çıtırtıları
hiç aklımdan çıkmıyor
hafızam bunları defalarca
tekrarlamaktan bıkmıyor
heleki kalenin sisler içindeki
o muhteşem duruşu..
gözümün önünde hep....
nasılda biriktirmiş belleğim bunları ?
cam kırığı gibi içimde ilerletmiş anıları...

GÜLEN