Derler Ya Burası Kahvehane

Böyle bir şey işte gördüğün
Sende paylaştın, acımıza bir el daha karıştı.
Biz, gözüne inen ferin kapaklarıyız
Aynı sularda boğulan adamlar!
Bu topraklarda adı ezanla okunan
Yüreğinde memleket sevdası
Canı çıkası garibanlarız.
Bıyığına gözün düşmesin, boynunu eğme!
Utanacak değilsin ya.
Sana bir sitem edenin bin ah çıkar canından!
Kırma gururunu, eksiltme sakın!
Bizim gibi adam kaldı mı memlekette.
Çek cigarayı vapur bacası gibi
Asıl ciğerlerine
Zaten gam ve keder denizindeyiz.
Korkma! Ulusun demiş anam ezelden!
Bilemedi o gariban yüreği;
Alçağın tarlasında sürülecek, nimete kulluk olmuşuz.
Babam! Efenin, gölgesinden çıkalı yarım asır oldu
Ne efelik kalmış ne heybelik katıra.
Ağa dediğim adam, düşmüş iki satıra
Yaslanacak bir ağaçtı, oda gitti gidecek.
Dert bizde, şu dünyayı saran sonsuz karanlıktır!
Geliriz üç beş kişi yan yana
İki bardak çayla deşeriz bağrımızı.
Kireçli duvarları isi tutar cigarımızın
Ağzı kılıçtan keskindir, dudaklar bizde!
Sözün çuvalına herkes atar bir cümle.
Memleketi yıkar yeniden kurarız.
Şu gördüğün dört duvar, suratı asık adamlar!
Bir kaç masa, bir ocak! Derler ya burası kahvehane!
Devletin masaldan yazdığı her sandala
Sende eşek! Ben deyim doğuştan olmuşuz küpeşte.