Derler ki. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Derler ki! ...

Et’liye ve süt’lüye, karışmayın diyorlar,
Bunu böyle diyenler, süt içip et yiyorlar,
Atasözüdür diye, bir de yalan söylüyor,
Yüzleri kızarmıyor, utançta duymuyorlar.

Beni sokmayan! Yılan, binlerce yıl yaşasın,
Bunu diyenler hain! Fersah, fersah kaçasın,
Bu nasıl kepazelik? Bu ne terbiyesizlik,
Ey bencil korktuğunu, nefsinde yaşayasın.

Derler ki! Pire İt’te; Bit yiğit’te bulunur,
Bir! İt söyler bu lâfı; Pire on da bulunur,
Bunlar Siyonist sözü; Ata’lar böyle demez,
Bunu böyle diyen de, ne ar vardır ne onur.

Etliye ve sütlüye, karışmak zorundayım,
Hakkını arayanın, daima yanındayım
Hayatın bir yanı et, biryanı da süt ise,
Hem et’ten hem de sütten, neyse alırım payım,

Beni sokmayan! Yılan, sokarsa bir dostumu,
Ben üzüntü duymazsam, demez mi! Dostum bumu,
Bana da bir musibet, tebelleş olur ise,
O da bana sırt döner, der bekleme yolumu.

Pire it’te olsa da, yiğit’te bit bulunmaz,
Bit pislikte barınır, yiğit’te pislik olmaz,
Aslan’lar yatağından, belli olur der! Atam,
Yatağı pis’ Çakal’dır; Çakal! Aslan olamaz.

Atasözüdür diye, her söze inanmayın,
Böler, parçalar yutar, hainlere kanmayın,
Vatan’a! Millet’ime, dost değil düşmandırlar,
Çakal posta bürünmüş, sakın kuzu sanmayın.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan
Şiir No: 153
Tarih: 01- 01- 1998