Bende isterdim yârın eşiğine yaslanıp sabahlamayı,
Hüzün kavuşma anına bir köprüymüş,hizmet edip sabra ermeyi..
Derler ki;
Sabır aşkı,gece gündüzü doğururmuş..
Kalbe bir gönül borcum vardı...
hizmet edip,himmetini seyreylemeli,....,
Lâkin..!
Ne bende o sabrı gördüm,
Ne de beni kapınızda tutacak o Aşkı..
Her gece niyetlenip kapınıza gelişim,
sabah olmadan da gidişim hep bu yüzden...
(Aydın 3Noter /2012-4362)
Birgül Beyaz PulatKayıt Tarihi : 2.8.2012 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)