Derler ki Şiiri - Osman Coşkun

Derler ki
Yıldızlarda hayat var
Doğrudur, kabulümdür
En az dünyada olmayan kadar vardır
Yoksa bile en azından iki yüzlü insanlar
Yüze gülüp arkandan mezarını kazanlar
Ve bunlara çanak tutanlar
Yıldızlarda yoktur

Derler ki
Hep hüzün yüklü şiirlerin
Gülmeyen bahtımın içinde
Güler yüzlü olmuyor şiirlerim
Ve duyurulur
Şiirlerim hüzün değil,
Bizzat gözyaşı yüklüdür
Mahşer günü hesabı görülür

Derler ki aşk sahtedir
Hayat kahpedir bir nebze
Çomak sokanlar tekerine
Basarlar izmarit gibi üzerine
Oportünistler falanlar filanlar
Bırakıp yüzüstü intihara sebebiyet
Akla ziyan hallere sevk ederler
Ölümse yıldızlara yakışandır
Hayatın yıldızlarda olduğu kadar yalandır

Derler ki seni seviyorum
Dalından koparırken gülünü
Dikeninde terk ederler
Aşk-ı saadet mertebesidir
İlahi aşk öldürmezse süründürür
Ve sorulur; “nasıl ermiş erenler”
Ve cevap verilir sözün sükut olduğu andır
Ve altına tekamül eder eskilere göre
“Sana bir tokat atana sen gül ver” derler
Sukut-u hayaldir hamlara, dermansız yara birazda

O kadar susacağım ki
Altın zengini olacak fakirliğim
Sustukça şiir olacak feryadım
Aklıma bir çığlık düşecek
Avazım çıktığı kadar yine susacağım…