Derler bana sevme Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Ceylan gibi dağlarda hazan vakti gezerken,
Ceylan pınarından, sulanan ceylanı gördüm,
Bir baktı ki, yandım bakışından bakıyorken,
Bir gözleri var onda yanan sevdayı gördüm.

Ceylan ne gezersin, şu seher vakti bu dağda,
Dönmüş bakıyorsun bana, bir gamlı hazanda,
Ben gamlı hazan sense bahar, sevda yolunda,
Sen kalb_imi gel çalma hazan vakti bakıp‘da.

Dağlar bana yurt oldu, mekan oldu severken,
Ben sevdalıyım, yandı gönül sevda yüzünden,
Ben ceylanı sevdim de, gönül yandı görürken,
Bir aşkla yanar şimdi gönül, sevda yüzünden.

Ben sevdalıyım ceylana, derler bana sevme,
Sen gamlı hazansın, daha sen ceylanı görme,
Sevsen de sakın, ceylanı gördün mü sevinme,
Sen gamlı hazansın dağa hiç çıkma görünme.

(Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün)

A.Yüksel Şanlı er
31 Mayıs 2010-05-31
Antalya