Derler Şiiri - Zeynep Karaaslan

“Ateş düştüğü yeri yakar”
derler

Düştüğü yeri yakar kül eder
Küllerinden yeniden varolur her şey
Gördüğünde anlayamazsın
Duyduğunda inanamazsın
Ancak yaşayanın hafızasında kalan kesitler
Dile getirir bir şehrin yollarını, sokaklarını…
Ne ateş unutulur ne de toprağa karışan küller

“Çıkmadık candan umut kesilmez”
derler

Canı veren Canan
Umutla yeşertir tüm kainatı
Teslimiyet tetikler hakikati
Bazen bir gözyaşı
Bazen bir acı gülümseme
Düğümlenen dillerin tercümanı

“Gün doğmadan neler doğar”
derler

Geceye karışan ümitsizlikler
Çığ gibi kapatır semayı
O zaman
Ruhun bedenine hamal
Taşıyamaz ayakların
Olduğun yerde kal
Hele bir güneş doğsun
Karlar erimeye dursun
Belki bir kuş kurtulur kafesinden
Bin kuş olur gökyüzünde