Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Benim; cennet mekan geveze mi geveze bir anneannem vardı, derdi ki:
"El diline düşmeden, gönül dilinden düşmezsin!"
Kanun gibi sözler söyleyen, kitap gibi bir hatundu...
Gül Hatun da demiş... Ne de doğru demiş...
"Ölmeden mezara gir de çık" diye...
Ama ben bilmiyorum ki, hangi gönül benim mezarım?
Gül Yetimi hep söylesin...
Es'siz, duraksız söylesin sözünü "aşk" adına...
Bir yetim Gül de... Her daim dinler olsun O'nu...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta