Derler... Şiiri - Mecit Aktürk

Bir acâip memlekettir Vatanım
Bireyine "Hakk'ı bilen kul" derler.
"Fedâ olsun Alsancağa bu canım,
Mal dediğin, geçmez akçe, pul" derler.

Benzese de her bir ferdi zekiye
Karpuz gibi bölünmüşüz ikiye.
Yerkürenin incisine "Türkiye"
Yen içinde kırık şeye "kol" derler.

Efes, Ürgüp, Bodrum, Datça, Uludağ
Dışarıdan bakan sanır güzel bağ.
Mütedeyyin kesim için dinci, sağ
Dine şaşı bakanlara "sol" derler.

Aslan sütü kod adıdır rakının
Bir metredir boyu bizde çakının.
Kolaysa bir hâlinizden yakının
"İşte kapı, başka ülke bul" derler.

Her yangına bir hortumla koşarken
Kimse bilmez kıymetini yaşarken.
Son nefeste zor engeli aşarken
"Yazık olur, biraz daha kal" derler.

Çıplak kadın teşhirine "cesur poz"
Canlı canlı yenen şeye "istakoz"
Çapkınlıkta kırk üstüne "kart horoz"
Sahipsizsen, "yeter artık" öl derler.

Çağımıza esir düşmüş saygılar
Yaş geçtikçe artar her gün kaygılar
Erozyona uğrasa da duygular
Sevgi eksik gönüllere "çöl" derler.

Bir Vatan ki, aşıkların diyârı
Her dertlinin vardır zâlım bir yârı
Ara sıra tütse dahi buharı
Aşktan arda kalan şeye "kül" derler.

Hicrân denen aşa lokma batırıp,
Bekâr aşık hayal kurar, oturup
Fırsat bulup, bir punduna getirip
Al yanaktan alınana "bal" derler.

Bîzâr ise şaşkın birey derdinden
Umut umar nankörlerin merdinden
Her "eyvah"ın, her "keşke"nin ardından
Gözden akan damlalara "sel" derler.

Yama dolu örfümüzün örtüsü
Azalmakta milletimin artısı
Dostluklardan arta kalan tortusu
Eşe dosta, akrabaya "el" derler.

Yüce Kitap bahsederken bir sondan
"Ben" diyenin haberi yok noksandan...
Be hey gâfil! Top giriyor doksandan
Azrâil’in attığına "gol" derler!