Derler Şiiri - Hüseyin Kotan

Kişi dostun bulmayınca, bir araya gelmeyince
Dost kapısın çalmayınca, onda vefâ olmaz derler

Dök yaşına doldur kaba,yar emeğin etme heba
Uzaktan uzağa merhaba, oda yerin bulmaz derler

Engelleri aşmayınca, sohbetlere koşmayınca
Hâl’den hâl’e düşmeyince, dost kadrini bilmez derler

Ocağına köz ekilce, kucağına yaş dökülse
Canın bedenden çekilse, aşık olan ölmez derler

Okumazsan eser, kitap,susamışlar duymaz hitap
İlim derya ol muhatap, Cahil olan dalmaz derler

Allah için can yorana, doğru cevap ver sorana
Dalan sünnet’e. Kur’ana, aşk boyası solmaz derler

Çürük tahta tutmaz çivi,sevda yeri gönül evi
Dünya kurulduktan beri, kab doluysa almaz derler

Cümle sırrı toprak gizler,ateş yakar,kir temizler
Aklı olan sır söylemez,sevdâ çeken gülmez derler

Kibirliye fırsat niye,mazlumları ezsin diye
Tahammül etme kötüye,azar yola gelmez derler

Şöhret sevdâsında kişi, doğrulukta olmaz işi
Sen terk eyle teşvişi,neşter kendin kesmez derler

Dünya bağlayınca kulu,fehmedemez sağı solu
Kâdirinin Üveys kolu, onlar yolda kalmaz derler