24.12.2003 Ankara/Altındağ
Bir hüzün yarası büyüyor içimde,
Anıt gibi ayakta duruyorum.
Öyle bir sessizlik ki içimde,
Kelimeler bile yankı yapar.
Biz ki sonsuzluktan gelen misafirleriz,
Bir kış günü kadar soluk, bir bahar kadar taze.
Ölüm yavaş yavaş yaşamaktır,
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta