24.12.2003 Ankara/Altındağ
Bir hüzün yarası büyüyor içimde,
Anıt gibi ayakta duruyorum.
Öyle bir sessizlik ki içimde,
Kelimeler bile yankı yapar.
Biz ki sonsuzluktan gelen misafirleriz,
Bir kış günü kadar soluk, bir bahar kadar taze.
Ölüm yavaş yavaş yaşamaktır,
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta