Derleme Şiiri - İbrahim Ünlü

Ayrılıklar derlerim
Sonbahar sarısı saçlarından
Eylül mevsimlerinden…
Aşktan temizlenemeyen yüreklerden
Pıhtı bağlayan kanlarından soğumuş yaraların
-biraz da alışkanlıktır sevmek- diyen ağızlardan
ayrılıklar derlerim

Gökleri imler gözlerin
Bazen özge karanlığı…
Bak bugün boşalmıyor damarım kanımdan
Bak adı sensizlikten ezik bir gündür bugün
Karanlık benzeşir aydınlığa
Genç bir kız sırt çantasında taşır
Kıpraşısız yalnızlığını…
Kalbimin her vuruşu yalnızlıktır.
Ve -aşk- edebiyata müsait bir kelimedir
Adın adıma ulanırken
Sesin bende bir hece düşmesidir.

Es şarkıda duraktır
Mezar dünyada…
Gem vurur sevindeki tesir ağzıma.
Elimde kalan yine sensizlik
Boğazıma takılan nefessizlik
Büsbütün batmışım balçık karanlığa
Esrik bir başı boşluk
Seni yağan bir yağmur
Ve senden akan bir nehir
Diri bir öpüşmedir güneşin ufuktaki eylemi
Soyunarak göğüsler gözlerindeki ay
Gecelerin eros yıldızlarını…

Büyük bir gürültüyle başlar susman senin
Avaz avaz bir sessizlikle biter.
Yakınlığın bir soluk kadar yakınlaşır bana
Gecelere asılır sensizliğin yalnızlığı
Dudağımda tadılır dudağının tadı
Ve gözlerinde yorgun bir akşam
Kendini geceye devreder
Eksi altmış derecede terler sevdanın teni
Gözü değer sana çıyan gözlü hainliklerin

Ve ben ayrılıklar derlerim
Sonbahar sarısı saçlarından
Eylül mevsimlerinden
Aşk batağı kalplerden
Yalan rıhtımına demirlenmiş dudaklardan
-biraz da boşunadır şairlik-diyen şairlerden
şiirler derlerim

13 EYLÜL 2004
KONYA