I
Derken cümbüşler oldu
bir kırmızı, bir yeşil
ışıklar parladı, söndü
herşey buğulandı, bitti
Dokunup gitti herşey
Sonra suskunluk;
suskunluk yılları buldu
derin, keyifsiz, ukala, korkak
boyutsuzluk oldu.
Suskunluk yırtıcı sırtlan gibi
Kemirdi bakışları
Ve sonsuzluğa sindirdi
Sonu oldu.
II
Derken fikirler çatladı
tufan oldu
sızanlar oldu, sızdıranlar
iç çekişler ve acımalar
Dokunaklı yalanlar oldu
gidenler, gelemeyenler,
Ve gitmemeyi erdem bilenler
Hepsi bir alfa dokunmasıyla
Değişmeye durdu
Başka bir şeyler olanlar
Ve oluşu başkalaşanlar
Güç,
Bunların hepsine şahit oldu
Çok, çok isteyenler oldu
Ki Nihayet
Fanus patladı, ölümler oldu
III
Ve
Ölümlüler doğdu
İrili ufaklı hayalleri
ve sadece
gece ile gündüzleri vardı
ışık ile karanlık
siyah ile beyaz
iyi ya da kötüleri...
Bütün işleri bunlardı
ve bundan doğurdukları...
Trajediye dönüşen bulgularıyla
inançları yaşamlarını
yaşamları kendilerini aştı
Sade manzarası değişen bir yolda
heyecanla gezinip
soluksuzca düşenler oldu..
ağustos 2007
Kayıt Tarihi : 19.8.2007 21:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve şiir çok güzel.
Zihin ilk patlamayla,sonsuza kadar fırlatıp saçtıgı kelimelerden ve bunların yaratısı olan evren ve sakinlerinden bihaber,renkleri düşlemledi.Bütün renklerin içinde kırmızı ve yeşile öncelik verdi.Lakin saçtığı kelimelerden ve de onların yaratısı olanlardan haberi olmadığı için,düşünüşünün yaratıların devinimleri üstündeki etkisi bir gizdi onun için...
Derken 'söz ustası' kalemi eline aldı;Derken cümbüşler oldu,bir kırmızı bir yeşil...Zihin bunu farketti ve kıskançlığı keşfetti.O andan itibaren zihnin yeni üretisi olan kaskançlık bütün varoluşa sindi.Zihin kendi ürettiği kıskançlığın etkisiyle 'söz ustasının' elinden çaldı,kırmızı ve yeşili.Bu da kıskançlığına yetmedi ve bir ve bir kalem yarattı ve bununla kanunlar yazdı.Bu kanunları Musa,İsa gibi birçoklarına uygulattı.
Herşey buğulandı bitti,dokunup gitti herşey...Kıakançlık,zihnin bulanmasına ve de 'söz ustası' ile çağlar boyunca gelmiş geçmiş ve gelecek olan çağdaşlarının, kendisinin gerçek atılımı oldugunu ve yeryüzünde kendisini gerçekleştirecek biricik üretileri olduğunu kavramasına engel oldu.
Sonra suskunluk,suskunluk yılları buldu...suskunlukla geçen çağlardan sonra 'söz ustası'kalemi eline aldı ve yazdı.Yazdı 'aşk'oldu ,yazdı 'kin' oldu,yazdı 'dost' oldu,yazdı 'düşman' oldu,yazdı 'çicek' oldu...O yazdıkça oldu,oldukça O yazdı.Kullandığı imgeler zihninin etrafında, gerçek zihnin etrafında dönen evren gibi dönmeye başladı.Zihin bunu farketti, hatasını anladı.Anladı ki etrafında dönen evrende kendi imgelerinden başka birşey değil.O andan itibaren 'söz ustası' ve gelmiş ve gelecek olan çağdaşlarının emrine verdi ve dedi:'İnsanlar, hayvanlar ve bütün yaratılmışlar,yalnızca sizin kendinizi gerçekleştirmeniz ve de kendinizi yüceltirken beni gerçekleştirmeniz için kullanacağınız araçlarınızdır.'
Kin beşiğinde beraber
düş etme tesadüfüne
eriştiğimiz,
Sevgili Dostum Söz Ustasına Saygıyla
HASAN KIRATLI
nefessiz yaşamak anlamı!
kirin kucağına düşmüş, pis irinli bir yazında
aklını mecaz imgeyle yemiş zincirli görümde sezinledim
kaburgamın altındaki altın resmin
tüm zamanları ve zamansızlığı bağrına basan
beti (-mi) benzi...
iklimbozuğu bi çağ eskisi
bi eski zaman hikayesi
yalnızlığımı kaçırdılar yine...
i.ö çeyrek
TÜM YORUMLAR (7)