Derken... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

yaş olan kurur
solar tazelik
baharın elvedası tırmalar kulakları....

bir isim daha yok sana
kulağın sağır
dilinde sözcükler kayıp
eski olana ve yeniye kapalı yollar
anılar, kuruyan yapraklar
zaman rüzgarının önünde

derken
ne yeşile seslenişin seda verir
ne bir bahar daha vardır ömrüne
tüketilen herşey gibi buruk
ve yaslı gecelerin yalnızlığı
dost olur sana varlığı
ki öteki yoktur artık...

serap gibi yaşananlar
soğuktur herşey
ve buz tutmuştur yüreğin
hiçbir anının yangını çözemez yüreğini, senin

zaman açıklaması olmayan bir kelime gibi
durur orta yerinde öfkenin
ellerindekiler nerde şimdi
kayıptır hazinelerin
yazılanlar silinmez bu ışıkta
ve gizi yoktur gözlerin

bir çöl yorgunusun
talan oldu düşlerin
ne alınır, ne satılır
boştur tüm heybelerin
kurudur dudakların
kurudur tenin
ve tepeden tırnağa kum her yerin
bir çöl yorgunusun...

01.10.2006
Güverti