Utanan kızarırdı, şimdi kızaran utanmakta.
Kazanan kaybederdi, kaybeden kazanmakta.
“Odunu kendi kes, iki kere ısın” derdi babam.
Torbada her ne varsa, çorbadan odur çıkan.
Tesadüf diye geçme, tevafuk sebepsiz olmaz.
Akıllı önden çekilmez, deli arkadan tutulmaz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta