Derinlik Şiiri - Recep Uluçay

Gözlerim yoksul bir kent manzarasına hazır
Ne minerva ne hülya ne bir zaman ne bir ses
O vebalı rüzgârınla yalnız saçlarımda es
Çünkü duvarların ardında izbe bir kent saklanır.

Gerili çarmıhlarda vebal üstüne vebal
Bir çocukluk anısı kanıyor dizlerimden
Sokaklar, haytalıklar damlıyor geçmişimden
Ruhum sen o hatıraların haylaz çocuğu kal

Gökyüzü için karanlıktan bak kaftanlar biçilmiş
Duvarların ardında saklansın diye şehir
Bu yazgıyı belki de en iyi çocuklar bilir.
Çığlıklar, saklambaçlar… Ah o korkulu bekleyiş...

Sessizliğin suyundan içmiştim kana kana
Artık anılar karşısında sağır ve dilsizim
Evlerin üzerinde boğuk ve sıkıcı bir istim
Dudaklarımın kenarında inatçı bir ikna

Şehirdi içinde katran kaynatan yuva
Bu cehennem azabından bir an önce uzaklaş
Yılgı ve korku dolu bu uçurumu durma aş
Yoksa bir kefen gibi boğup duracak dünya