Derinlik! Şiiri - Bülent Aydın Nigehban

Bülbül diken üstünde, diken üstünde de gül;
Seherlerde silerler kendi gözyaşlarını.
Rüzgâr kayayla öpüşür, üstünde durur güz,
Baharda atarlar hasret tomurcuklarını.

Boşluk üstünde gölge, düşmek ister eşyaya,
Güneş, kendi içinde tutar ışıklarını.
Delik üstünde kilit, mihmandar gel ortaya,
Kapı kimin içinde saklar sevgilerini.

Yıldızlar arza doğru kırpıştırır gözünü,
Derinlik arşa doğru çevirince özünü.
Hakikati görünce asla dönmez yüzünü,
Bülent de vicdanında, O’na dikmiş gözünü.