Derinlerde 1 Şiiri - Bayram Karaali

Gülebilmek,hınzır bir çocuk güleçliğinde,
Gülememek,hınzır çoçuğun tanrı yalnızlığında,
Ağlamak,sevgisiz yaşamak yollarında yalnızlıktan,
Ağlayamamak, yalnızlığına hınzır çocuğun düşlerine,
Yaşayabilmek,savaşsız ekmeğin,cigarasının tadında,
Yaşayamamak,körkütük sarhoşluğun,kanlı savaş sonrasında,
Gülümsemeleri öldürdüler,ayrılıklar,upuzun yollar,
Ağlatmadılar,erkekler ağlamaz,genç kızın namusunda,
Yaşatmadılar,aykırı hınzır çocuğun umutlarında,
Yaşanamadı,bin yıllık hüznün ve yalnızlığın eşkiya düşüncelerinde,
Dört yandan sarılmıştı duygular,düşüncelerde,bilinmeyendi,
Gülebilmek,
Gülememek,
Ağlamak,
Ağlayabilmek,
Yaşamak,
Yaşayamamak,
Ölümcül kökleri vardı;
Züleyha’nın Yusuf’a sevdasında,
Aşkı tanımamak,hesapsızdı…
Çiğnenirken toprakların, nadasa kalmış ayak izleri,
Yalnızdı…
Serçenin gagasında yavrusuna taşıdığı suda,
Delilik,şimdilerde şizofrenik duygular,
Modern denilen dünya deyişleriyle,
Yarım kalan lafın çubuğunun dumanında,
Güleçliği gördüm,asık surat yumruk sıkmaları,
Yorganım,gözpınarımın ıslak çocuk hınzırlığımda,
Kavgacı,serkeş,militanım, gençlik sandığım yıllarımda,
Meyhaneleri,kadehleri tanıdım, bilirmisin? Sorusuna kadar,
Ben içimde neler katlettim bir bilinse…
Söze sığmaz,
Teslim olduğum yalnızlığın tanrısında,
Gilgameş çocuk kalırdı yaşamak yolları taşlarım,
Karun serveti tüketilmişti,bana yar olmayan kafamda,
Suçlusu kimmi?
Cünt dağlarının kızılsı alacasındaki,
Daldik ovasının yeşil sellerinin kumu,
Bana böyle bana can verdiler,
Gevre Kartal ın bembeyaz,buz gibi soğundan,
Yalnızdılar,
Hüzünlüydüler,
Ne elif nede a bilirdiler,
Eşkiya lık zor zanaatti,
Barışmakta zordu,haşmetli elleri ve gözleriyle,
Ölüme yürüyen oğulların hatıratında,
Sürgün yollarının bir önceki durağı “Güney” de
Ve taşıdılar bize bu kökleri,herşey ama herşey,

DERİNLERDE….

Bayram Karaali
05/07/2011-Kartal