Derinden Bir Merhaba Şiiri - Nimetullah ...

Siz uslu demlerden lahikalar getirin
Ben uçarı yanımla çağları mevzilerim
Siz ulu devlerden şahikalar devşirin
Ben serçe kanadında otağları süslerim.

Dağların üzengisi kimin elinde,
Var mıdır pamuk saçında rüzgâr?
Zamanı mahmuzlar kopuz telinde,
Ozanın dilinde şahlanan ılgar.

Yund ve rind sesi süzülürken derinden,
Bir seyr-ü sülüktür zahidin kaderinden,
Başı boş bilinsin varsın serde hülyamız,
Mizan içinde nizam bizim asıl dünyamız.

Alp’lere zümrüd-ü Anka’lar salan ihtiyar,
Sırrın Kaf Dağı’nın ardında kalsın payidar,
Biliriz ki cihanda hayaller ülkümüze dar,
Her hayal afakın kalemiyle çizdiği kadar.

Semerkant, Taşkent, Ahlat ve Arvas
İrfanın zirvesinde yaşarken ayaz,
Hızır-İlyas burcunda yeşerir havas,
Duyulurken Söğüt’te çınardan avaz.

Yunus’un bağrına od düşüren kimdi?
Kimindi Mevlana’yı Şems’le saran el?
Bilge Tonyukuk’tan Sarı Saltuk’a,
Yüreğinde köpürttüğün şimdi hangi sel?

Biz Kosovada yıllarca beklenen umut,
Asya’nın bozkırında yürüyen Bozkurt,
Beyrut’un gözyaşıyla yoğurduğu sancı,
Sudanlı Zenci Musa’nın ahde vefa harcı,
Filistin’de mazlumların biziz asıl ilacı.

Mil çekildi gözlerine tarihin bir nesli kör ettiler,
Baltalayıp ruh kökümüzü farelere kemirttiler,
Önce el dedirtip, sonra elveda dedikleri,
Halep mi, Musul mu, Amman mı, Hicaz mı,
Bosna mı, Sudan mı, Tuna mı, Volga mı,
Bakü mü, Kerkük mü, Alma Ata mı, Şam mı?
Madem Türk’e yakışmaz eksik etmek selamı,
Öyleyse bize derinden merhaba demek düşer.
Öyleyse bize derinden mavera demek düşer.

Nimetullah SUCU