Derinlik Sarhoşu Şiiri - İbrahim Yılmazel

İçimde ağlayan bir şehir var
Duyulmuyor çocukların çığlıkları
Issız sokakları
Tütmez evlerinin bacaları
Kırılmış halkı

Akan bir yaş gözünden bağırıyor
Çıkılmıyor sokaklarından bir adam yalnız yürüyor
Eksik olmuyor üstünde kara bulutları o peşpeşe sigaraları yakıyor
İlerliyor ağır ağır merdivenleri çıkıyor

Sokaklarını aydınlatamıyor güneş
O arkasına bakmadan ilerliyor
Ve dindiremiyor acıları doktorlar
O ise hiç geri gelmiyor

Derinlerde bir yerde
Bu şehir yavaş yavaş batıyor
Bekliyor son zamanları
Kimse ismini hatırlamıyor