Derin yol Şiiri - Dağlar Özügüç

Geçmeyen bir şey kalmadı içimde,
Her şey geldi, geçti hayatımdan.
Bir tek adın asılı kaldı gök kubbede,
Sevgiye giden yol en uzun yoldur,
Gitmek, kaybolmanın ilk adımıdır
Ben yaş aldım ihtiyarladım
Sen şen ve bahtiyar kaldın her zeminde
Sadakat, eskimiş bir kelime gibi duruyor,
Kimse dönüp de yüzüne bakmıyor
Bu devirde insanlar,
Az ama gerçek sevgiyi
Çok ama sahte bir ilgiye
Tercih etmekte hiç zorlanmıyor.
Hayat, verilen fırsatla ölçülür derler,
Benim bütün hayallerim ümitle başladı,
Yazık ki hicranla bitti.
Her düşü, gönülden gönüle bir geçit sanırdım,
Meğer aranan şey hep aynı yerdeymiş:
İnsanın,
Kendi içinde kaybolduğu o derin yolda