Derin Yaralar Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Eşkiyalar,zalimler,haydutlar
Yine seni vurdular bir sabah!
Her yanın kurşun,mermi,ateş,
Bizlerde nice derin yaralar var.

Otuz senedir bu süren savaşta,
Sende ölen kırk bin insan var!
Yirmisekiz başkaldırı gördün,
Kayıp olan sayısız yiğitlerin var.

Vatanım,yüreğim,ciğerparem,
Uçaklardan atılan mermilerle;
Tanklar,toplarla vurdular seni,
Halkın yine düşman hedefinde!

Gül yüzlüm,sen güler yüzlüm,
Atalarımdan bize yadigârisin,
Dağların,ovaların,bağların var.
İshakpaşa sarayı hep göğsünde!

Newala Berezan,Rewanduz’u,
Sîpanêxelat,Qendîl güzeliğin!
Altı bin senelik bir geçmişin,
Cizîra Botan,Mala Badî var senin.

Baharın,yazın,güz ve kışın var,
Halkının dort ayri lehçesi var! !
Kurmanci,Sorani,Dimili,Goran,
Hepsi bir ağacın meyveleri gibi.

Dağlarında gezen kocyiğitlerin,
Vatan aşkıyla yanan yüreklerin,
Sessiz kalmayan nice halkların
Sönmeyecek güneş var sende.

Sen isminle,cisminle çok güzelsin,
Daima gönlümüzdesin Kurdistan!
Heybetli duruşunla sen sevdasın,
Daima akar,coşarsın tüm yüreklere...

Sen gecelerde yanan kandilisin,
Tüm gözlere daima aydınlıksın!
Sensizlik içinde yaşam ölümdür,
Senin için,direnmek onurlu isyandir!

03.02.2009
Yıldırım