Derin yara Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ey gönül, ne kadar derin bu yara,
Hangi zamandan, hangi hikayeden kaldı?
Sessizce akar gözlerimizden damlalar,
Ruhun en kuytu köşelerinde yankılanır acı.

Her gece, yıldızlara sorarım bu sırrı,
Gökyüzü susar, rüzgar yalnızca fısıldar.
Ey gönül, bu yara hakikatin işareti mi,
Yoksa aşkın sınavında bir iz midir yalnızca?

Derin yara, kalbin sır dolu bahçesi,
Her acı, bir gül gibi açar yürekte.
Her diken, Hak yolunda bir rehber,
Her kanayan iz, sonsuzluğa bir davet.

Ey gönül, sabret, bu yara da geçer,
Her damla, nurla dolar bir gün.
Hakikatin ışığında şifa bulur kalp,
Ve o derin yara, huzurun kapısını aralar.

Derinlerde bir yerlerde, sonsuz bir deniz,
Her damlası aşk, her dalgası hikmet.
Ey gönül, bu yara, seni Hakk’a götüren yol,
Her acıda bir nur, her hüznünde bir sır gizlidir.