Derin Yalnızlıklar. Şiiri - Şükrü Göksoy

Eski zamanlarda derin yalnızlıklar geçerdi içimden
Şimdiki zamanlarda da derin yalnızlıklar geçiyor içimden
Eskiden dibi görünmezdi yalnızlıklarımın
Şimdiki zaman yalnızlıklarım daha derin ama
Dibi görünüyor
Ve aşağıda erişilebilir gibi görünen aşağıda güneşe karşı ışıldayan renkler bakıyor bana
Bir olta salıyorum aşağılara renkleri takıveriyorum ucuna çekiyorum yukarıya
Renkler can çekişiyor güneş altında bu hiç hoşuma gitmiyor
Renkleri öldürmek yalnızlıklarım adına
Renkleri yeniden bırakıyorum derin yalnızlıklara
Dönüyorum tam gitmek üzere
Uzakta kırın ortasında daha dün gibi yakın bir zamanda flamingoların uçtuğu bataklıkta bir sessizlik
Yalnızlığımın bencilliğini anımsayıp kızıyorum yalnızlık duygularıma
Oysa
Ben bir bataklık ortasında bir flamingo yuvası gibi bir yalnızlıkta değilim
Dibi görünen ve dibinde renklerin dans ettiği bir yalnızlık da istersem renkler üzerine şarkılar söyleyebilirim
Üzülmesi gereken boş flamingo yuvalarıyla baş başa kalan tuzu bol deniz
Ve bataklık bekleyecek yeni mevsimi
ÖRTSÜN DİYE PEMBE FLAMİNGOLAR YALNIZLIĞININ ÜZERİNİ.