Kime vereyim;
bu yakılası dizeleri
sakın çağlara düşmesin adım
hatırlamasın kimseler beni! .
Ah, ne var ki yüreğim;
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Çok etkili bir giriş..İçeriğindeki duyguları sorgulamak benim haddimi aşar...Ancak hayatın çarkına bir boşvermişlik sezdim...Bazen hepimizin farkında olmadan yaşadığı gibi...Saygılar
*Derin Yalnizlıklar! .
Kime vereyim;
bu yakılası dizeleri
sakın çağlara düşmesin adım
hatırlamasın kimseler beni! .
Ah, ne var ki yüreğim;
Bir sonbahar gibi
Kemiren zamanın diş geçirmeleri
Ya sen, ey, acıyan ruhum!
Hatırlama, hatırlama hiç bir şeyi.
Bırakın hasret kalayım
Derin yalnızlıklar içinde.
Aldandın ama ne çıkar kalbim;
Dileğince dönsün dünya
Şuursüz feleğinde! ...
Abdüsselam Bügür
Düsündüren derin misralar...Tebrikler...
ruh mudur hatırlayan yoksa beyninimiz mi.
reset atmak lazım beyinlere bence
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta