Uyandırmasın kimse
uyuyan bu çocuğu.
Bir zamanlar karnımda
böyle derin uyurdu.
O duru dinlenişten
açtırdım gözlerini,
yaslanıp göğsüme yine
uyuyakaldı şimdi.
Alnındaki damarlar
sanki atmıyor artık.
Minik yengeçler gibi ayakları,
gövdesi pembe bir balık.
Çiğ düşmüş olmalı
ıslak kirpiklerine.
Müzikle sallanıyor
kolları uykusunda.
Dere gibi usulca
akıyor nefesi.
Titriyor gözkapakları
defne yaprağı gibi.
Hiçbir şey söylemeyin
uyanıncaya kadar,
bırakın uyusun böyle,
çevresinde sığınaklar.
Bir sığınaktır çatı,
kapı bir başka sığınak,
kadın olan annesi,
annemiz olan toprak.
Bu sessizlik içinde
belki de öğrenirim
o uykuyu yeniden
nicedir yitirdiğim.
Her yanı duru sevgi,
derin uyku her yanı,
bırakın da kullansın
bu güzel armağanı.
Çeviri: Ülkü TAMER
Gabriela MistralKayıt Tarihi : 27.5.2015 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ninni
Necip Fazıl Kısakürek
Melekler dolanır bu kuytu yerde,
Ey gün kadar güzel çocuğum, uyu!
Bir gün hasretiyle için titrer de,
Anarsın, bu derin, tatlı uykuyu.
Uyu da gündüzler su gibi dinsin,
Menekşe gözüne kirpikler insin;
Yarın, şafak vakti, içine sinsin,
Güneşle uyanan kuşların huyu.
Uyu yavrum, akşam seni üzüyor,
Artık gözlerini uyku süzüyor,
Uykunun gölünde başın yüzüyor,
Dalgalandırmadan o durgun suyu...
1925
uyuyan bu çocuğu.
Bir zamanlar karnımda
böyle derin uyurdu.
**** bu bölümle çocuğa olan en derin sevgisini anlatırken ;
Her yanı duru sevgi,
derin uyku her yanı,
bırakın da kullansın
bu güzel armağanı.
****** burada çocuğa olan bağlılığını öylesine güzel ifade etmiş ki. şiiri beğenmemek elde değil, çok güzel anlatımlı şiirdi,Seve seve okudum, yazara rahmet dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)