Derin Umutlar Şiiri - Gökalp Bürlükkara

Düşlerime sıkıldı kurşunlar,
bir sağnaktır bu hücum,
düşlerime
Sendeleyen bir sandalın içinde
hayallerin son kırıntıları
çoktan su alır sandalın dibi
Ve ben geçmişin gölgsinde
bir zincirin paslı halkasıyım...
Etrafı çevrili bir kum tanesinden farksız,
Çaresizce ama korkusuzca...
Her adımda ölüm kadehini yudumlayarak
bir hilkat garibesine saldırırcasına,
eğilmeden, gevşemeden, ilerleyerek,
Bunun adını koyabilene ne söz?

Kelimelerin bir balyoz'un
örs'e inmesi misali
ağzımdan çıktığı anda,
büyür gözlerimdeki umudun
son kırıntıları...
Bu umut bir ayrılığın habercisidir,
Ruhumun bedenimden
ayrılışının
Müjdecisidir