Derin tepelere giderken Şiiri - Murat Ayas

Çırpınan kavimlerin arasında
Bir çiçek vardı bir zamanlar
Öyle ibretli, öyle heybetli
Koparılmamış, solmamış
Bir çiçek vardı eski baharlarda
Rengarenk insanların, sembolüne denk
Çocukların ufku, ufkun çocuğuydu
Mahzun ince dallarıyla
Bir çiçek vardı o zemheri aylarında
Onca karakışa dayandı
Bembeyaz karlar altındaydı
Eğilmedi, donmadı gecenin ayazında
Bir çiçek vardı ellerinde insanların
Ananın, sevgilinin, vatanın!
Kokusu işçilerin yüzüne vururdu
Saçının arasına taktıkları genç kızların
Bir çiçek vardı ortasında dünyanın
Türk’ün, kürdün, arabın!
Toprağında ben vardım, sen vardın
Çiçeği doğuya bakardı
Yaprakları çanaklıydı
Herkese kucak açmış kolları vardı
Bir çiçek vardı adımlarımızın arasında
Biz başımızı kaldırdık
Ayaklarımız insanlığı