Hep dönmediğin yollarda beklemişim seni
Virane ve kimsesiz istasyonlarda boynu bükük
Avuçiçlerim terli, zemheriye inat yangınları kucaklayıp
Konmadığın dallarda yuva kurdum göçmen kuşlarıyla
Gelirsen beni bul diye, yıllarca karanlıkları kucakladım.
İlk baharın ilk çiçeği olmak için kelebekler büyüttüm
Arılar saldım kokumu kokuna katsınlar diye onca zaman
Derin sularda yüzdüm, bütünleşmek için enginine sevdanın
Sonra nar düştü dalından, kan içime aktı kendi renginde
Alı al, moru mor bir yakutun onaforuydu sulara çizilen
Gümüş dallarına sığınırcasına, sabahlarında telli kavakların
Seni senden habersiz dönmediğin yollarda bekledim gülüm;
Kırılgan bir vazoyu ekler gibi şimdi, yüreğimi onarmadayım...
Kayıt Tarihi : 18.5.2017 10:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!