Derin sorgu Şiiri - Cafer Demirtaş

O uzak kentte yaralı bir martısın
Yetim bir gömleğin tenine sarıp
Zemherilere savurdum seni.
Daha acılarım yetmez sarmaya
Bu kadar çok yaralı geceleri.

Belki ayın kopması gibi göğünden
Bırakıp gitmen beni ayrılıklara.
Bilmem kaç kez dağlandım
Bu beter yolculuklara.

Hangi ağıtın depremi böyle
Yıkar metropolümü?
Daha yaşanası kalmadı
Bu bozkır tenhalığında.

Boğazın seyrine duran seni
Bir kuğu gibi bıraktım maviliklere.
Zamanın ıskaladığı bir kaydı siliksin artık.
Düşlerimde sekiz sütuna manşet
Acılar külliyatı bir öykünün
Trajik imlası oldun dilimde.

Yumuşak bir ünsüz gibi dudağımda
Kaybolup gittin o an sessizce.
Ve o an donakaldım
Dondu zaman,dondu evren.

Dili geçmiş şiirler diziyorum şimdi
Mazinin flu koynuna mahzunca.
Ajandama feri sönmüş sözcükler düşer artık.
Korkuyorum bir böcek gibi,
Uzayan gölgelerin
Siyah-beyaz kentlerinde...